Zenuwachtig?

Zenuwachtig, hoe kan dat nou?

Om 4.00 gaat de wekker. Het enige wat er nog gedaan moet worden is douchen, aankleden, en broodjes smeren. De kleren van de kinderen liggen klaar en de koffers in de auto.  We vertrekken zonder stress, dat hebben we nou eens een x goed geregeld! Moeten we vaker doen zo georganiseerd, zijn we eens wat vaker op tijd! We nemen het ons voor bij terugkomst...;-)
 Echt goed geslapen hebben we niet, zenuwachtig? Nikki werd wakker en zei 'mama ik ben zo zenuwachtig, maar hoe kan dat nou, dit is toch niet de eerste x dat we dit doen?' Giel en ik voelen precies hetzelfde, raar want we hebben deze x geen boot gekocht, hoeven niet veel te klussen (hoop ik) en we hebben geen grote oceaan over te steken..
 De middag voor vertrek zat ons huis ineens vol met lieve vrienden en familie! Dat maakt op reis gaan moeilijk maar ook bijzonder! Wat zijn er dan toch veel lieve mensen om je heen met leuke kadootjes, lieve kaartjes en lieve woorden!
Op school van de kinderen is iedereen even enthousiast over onze reis en iedereen wenst ons veel plezier en geluk. Toch zijn er ook mensen die het allemaal maar vreemd vinden, vragen zich hardop af of dit allemaal zomaar maar kan en of dit nou echt wel leuk is voor onze kinderen. 
De juffen zijn super! Hebben veel werk gestopt in het voorbereiden van het schoolwerk en mijn  moeder en Michael zijn de bikkels die ons om 4.30 oppikken en uitzwaaien totdat we door de douane zijn. En Jelle niet te vergeten!