Puerto Rico

1 mei 2013 - San Juan, Puerto Rico

Puerto Rico

De Spaanse maagdeneilanden horen bij PR en alles is hier totaal anders dan op de Bvi's en de USVI'S. Alles is relaxt, vrolijke mensen, gekleurde huizen en de salsa muziek schalt door de straten.
We zijn hier samen met de  Sailaway naar toe gevaren en brengen ook hier wat tijd samen door.
Het is handig om zo af en toe wat tips te krijgen via de reisblogs van anderen. Zo ook de tip om bij aankomst op PR, Culebra, een nr te bellen om je aan te melden bij customs. 
Het zorgde ervoor dat we de volgende dag, toen we ons meldden bij het kantoor, de strenge beambte konden laten zien dat we (tevergeefs) gebeld hadden. We hebben samen met de sailaway wel twee uur op kantoor gezeten om allerlei formulieren in te vullen! 
De baai op Culebra, waar we moeten inklaren is verder niet erg bijzonder. Na het inklaren lopen we langs een onopvallend restaurantje.  We hebben zo'n trek dat het ons niet zoveel meer uitmaakt waar we eten. Bij binnenkomst zijn we verrast! Wanneer we door het restaurant heen lopen, komen we uit in een prachtige binnentuin, waar tafeltjes, lounchebanken en zelfs een speeltuin is! En ook nog eens heerlijk eten!! Nacho's, burrito's, taco's, quesadilla's, alles met verse avocado en sourcream! We likken onze vingers er bij af!!

Culebrita, klinkt niet alleen schattig en liefelijk, maar is het ook. We liggen samen met de sailaway als enige in deze baai en ondanks de harde wind liggen we vrij rustig. We hebben samen een heerlijke middag als we na onze gezamenlijke lunch op de Windeagle, het strand op gaan om struinend op zoek te gaan naar alles wat aan de Atlantische Oceaankant  is aangespoeld. Wat er allemaal niet overboord gegooid wordt! Vooral veel plastic, een barbie en we vinden zelfs een hele koelkast!  De kinderen (wij doen ook mee) bouwen met van alles en nog wat een huis met heuse inrichting. We moeten ze wel 20 x roepen, dat ze nu echt mee terug moeten, 'de zon gaat zo onder!' Het pad terug naar het strand waar onze dinghy ligt, is wandelen door de struiken en hoge begroeiing. Er schieten overal krabben over het pad de struiken in.  
Nikki en Luuk kunnen het niet laten om er een stuk of 6 mee te nemen. Nikki stopt er zelfs één in haar zojuist gevonden (plastic) handtas. Heeft onze dochter, die normaal echt niet met een handtasje gezien wil worden, eindelijk een handtas, stopt ze er een grote krab in :-)! Als je er één aan zijn huisje vast houdt, doet het beestje erg zijn best om zijn scharen in je te zetten dus ik stop ze samen met Luuk in zijn schoenen, waar ze natuurlijk ook de hele tijd proberen uit te krabbelen. 
Later weer terug op het strand, worden de krabben ( of zijn het heremiet kreeften, volgens mij wel?) verdeeld over alle kinderen. We doen een krabbenrace! Isis heeft de winnende krab, die loopt als eerste over de finish! 

Na twee nachtjes op Polominos/Polominitos leggen we aan in de haven van San Juan, Puerto de la Rey. We kunnen de boot gelukkig langszij leggen en hoeven geen haakse bochten te maken of achteruit te varen. Deze boot, met enorme boegspriet en zonder boegschroef is best lastig manoeuvreren. 
Het is wel weer even lekker in de haven. We liggen er zonder te wiebelen en we zijn met één sprong op het vaste land! En ook niet onbelangrijk, we kunnen weer wassen! 5 machines naast elkaar waar wij er vier tegelijk van gebruiken!
We liggen aan een steiger met een grote lantaarnpaal erop, we zien grote kakkerlakken heen en weer rennen wanneer het donker wordt! Dat is wat minder! Doen we zo ons best om onze boot kakkerlakvrij te houden, zouden ze hier zo via onze lijnen  op onze boot kruipen !! Brrr!! We spuiten alles maar goed in en hopen dat ze buiten blijven. 
De Blackpearl van Pirates of the Caribean ligt ook in deze haven. Binnenkort gaan ze weer een scène opnemen op Polominitos. 

San Juan

We huren voor twee dagen een auto. Het regenwoud, El Yungue, moet erg mooi zijn en San Juan een mooie stad met veel historie. Het regenwoud is ook erg mooi, ware het niet dat het precies op het moment dat we aan de wandeling beginnen, begint te regenen. Eerst rennen we nog van boom naar boom om niet al te nat te worden. Op een gegeven moment lukt dat echt niet meer. Door en door nat komen we aan bij de Nina Falls. Onderweg maken we een regenhoed van grote bladeren waar de kinderen veel bekijks mee hebben. Dat de waterval de vorm heeft van een vrouw (niña) in een prachtige jurk, hebben we de volgende dag pas in de gaten wanneer Daan in een winkeltje een ansichtkaart ziet en tegen mij zegt, ' kijk eens mam, dit is echt een mooie waterval, lijkt op de jurk van een vrouw'! Daar waren we dus gewoon gister, maar dát hebben we dus niet gezien! Wel de opmerking, 'hebben we hier nou een half uur voor door de regen gelopen!?'

Omdat het zo regent in het regenwoud (het enige tropische regenwoud van de USA) rijden we onvoorbereid, ons nog niet verdiept in wat San Juan te bieden heeft, de stad in. Dat zijn dan altijd de leukste middagen! We worden verrast door de oude stad en per toeval rijden we tegen een oud fort aan! Omdat het Nationalpark week is, mogen we er ook nog gratis naar binnen. We proeven een klein beetje wat hier zich een paar honderd jaar geleden heeft afgespeeld. Dit enorme fort heeft de Spanjaarden honderden jaren beschermd tegen piraten! De Fransen, Engelsen en zelfs de Hollanders hebben geprobeerd San Juan te veroveren, tevergeefs! We lopen door tunnels, over de verdedigingsmuren en voelen ons een beetje gevangen in de gevangenis, waar een gevangen kapitein (muiterij) een prachtige tekening op de muur heeft gemaakt. De kinderen  spelen en klimmen op de kanonnen en kanonskogels. Het bord waarop staat dat dat niet mag, zien we te laat.. 
Op zomaar een pleintje wonen honderden duiven, net als op De Dam in Amsterdam, gaan ze op je zitten en eten het voer uit je hand, wanneer je ze voert met voer die je net van een zwerver hebt gekregen! En natuurlijk poepen ze op Luuk zijn nieuwe schoenen, maar dat vinden de kinderen alleen maar erg grappig! 
San Juan is leuk! Vliegeren met de hele familie op zondag op het grote grasveld voor het Fort, lijkt traditie, honderden families, allemaal met vlieger. En als je klaar bent met vliegeren geef je je vlieger gewoon weer door aan een ander kind...

En we hebben onze pasjes!! Vraag maar niet hoe... Maar we hebben ze!

 


Verstuurd vanaf mijn iPad

Foto’s

2 Reacties

  1. Ankie:
    2 mei 2013
    Hey hallo,
    Wat een geweldige foto's ! De kinderen vonden die vooral leuk van de heremietkreeften. Echt grote zeg!! Hier vinden we ze ook wel eens maar dan zijn ze echt piepklein. Maeve vind dat Luuk echt veel op Daan lijkt en Nikki heeft echt mooie lange haren gekregen. De leukste foto vind ik die waarop jullie allemaal inclusief Sjors helemaal zeiknat geregend staan. Kostelijk !!
    Veel plezier nog verder. Kus voor allemaal !
  2. Eveline:
    3 mei 2013
    Wat een prachtig verhaal en die foto's zijn gewoon schitterend! Ik blijf genieten! Jullie ook, dat is te zien.
    Groetjes,
    Eveline