Politieboot op de Britse Maagdeneilanden..

5 april 2013 
St.maarten-Bvi's (Britse maagdeneilanden)

75 mijl naar de 'Baths' op Virgin Gorda

We staan om 4 uur op en vertrekken een half uur later in het pikkedonker en doodse stilte... We kunnen niet rechtstreeks op onze bestemming af omdat we dan de wind net iets te veel in de rug hebben. We koersen iets hoger op en wanneer we op de helft zijn vlinderen we de zeilen zodat we op een relaxte manier richting Virgin Gorda varen. We schommelen wat maar het is al met al een lange maar heerlijke zeildag. Net voor het donker, worden we bij aankomst, verwelkomd door een paar dolfijnen.

We varen door totdat we recht voor 'The Baths' liggen. Eigenlijk een plek alleen bedoeld voor 'day anchoring only' er liggen nog twee andere boten die de gok ook wagen.

6 april

The Baths zijn zo mooi!! We zijn hier natuurlijk al geweest en de kinderen verheugen zich hier de hele reis al op! Grote vulkanische rotsblokken, waarin je allerlei spannende grotten en mooie blauw/turqoise baden ontdekt wanneer je er doorheen klautert. Om er te komen, moet je zwemmen. Nu moet ik wel bekennen dat de eerste poging die we deze x wagen om the Baths te bereiken eindigt in een gefrustreerde familie Covers!! Daan wil niet van zijn surfboard af die Giel nodig heeft om zijn rugtas, droog ad kant te krijgen, Luuk durft niet te zwemmen en schreeuwt moord en brand omdat hij bang is dat hij met zijn tenen tegen het koraal aan zal zwemmen en Giel vertrekt chagrijnig van al dat geruzie zonder nog iets te zeggen terug naar de boot,  nadat Nikki en ik al weg zijn gezwommen, de ruziënde drie achter ons latend...Gezellig....

We proberen het een paar uur later weer en het het beneemt ons weer de adem. Zo mooi... We klauteren en zwemmen en de wandeling eindigt op een geweldig mooi strandje! Jammer dat Sjors niet mee mag..

De volgende ochtend willen we eigenlijk al weer vertrekken. We denken het wel gezien te hebben. We willen eigenlijk naar de US Virgin Islands omdat we daar nog nooit geweest zijn.  
We zijn trouwens ook nog niet ingeklaard. Als we langer willen blijven moeten we dat zeker doen. dit moet eigenlijk al direct bij aankomst. We kunnen wel een beetje smokkelen omdat we officieel pas vandaag zijn uitgeklaard op St.Maarten. In de reisboeken staat duidelijk dat bij het nalaten, je een fikse boete kunt krijgen of zelfs dat ze je schip in kunnen nemen!!

Giel gaat nog even met Luuk naar het strand terwijl ik school doe met de kinderen. Hij ontmoet  een Amerikaanse vrouw, die hier al 20 jaar op vakantie komt. Zij weet de plekken te vinden waar het erg mooi is en die vertelt ze aan Giel.... En ze heeft gelijk! We vinden een plek, bijna nog mooier dan 'The Baths'. De baai er vlak naast, hoe hebben we die de vorige x kunnen missen! Een zwembadachtige baai omringd door grote rotsen, geen toeristen, we zijn er zo goed als alleen. Toch is er ook een publieke bbq met tafels en parasollen! Dat brengt ons op een idee! 
We besluiten toch nog maar een dagje te blijven. We vragen de Modesty die er 
Inmiddels ook is, of we hun mega grote, zelf gevangen Dorade (30pond), niet hier op de bbq kunnen klaarmaken?! Zo blijven we die dag tot zonsondergang op het strand en genieten volop.... We zijn nog steeds niet ingeklaard...

8 april

We worden wakker, hebben gehoord dat de Sailaway vandaag deze kant opkomt, dus besluiten we nog een dag te blijven, het is hier immers te mooi voor woorden en gister, op het strand, hebben we gehoord dat hier nog veel meer moois te ontdekken valt! 'Inklaren, oh ja inklaren!' 
Eerst nog even, om wakker te worden, wakeboarden. De kinderen hebben Midori, (zeilt twee weken met de Modesty mee) beloofd om haar te leren wakeboarden. De kinderen willen dat nu nu nu nu! Ook Brenda, Jack Giel en ik willen het wel een x proberen.
Het lukt ons trouwens geen van allen maar daar hebben we het verder maar niet over!! De kinderen gaan staan alsof het ze geen centje moeite kost (kost het ze ook niet), wij vechten en proberen het maar erop staan lukt ons niet! 
Jack heeft al een paar x gezegd dat we nu toch echt moeten gaan inklaren, maar Brenda wil nog een laatste poging wagen...
Giel en Nikki  in de Dinghy, Brenda erachter en wij nog aan een kopje koffie. 
En dan, zien we ze liggen, stil en kijkend naar de Modesty, waar wij met zijn allen zijn.  Een politieboot! De Modesty heeft de gele vlag uithangen (hebben wij niet), deze vlag geeft aan dat ze nog moeten inklaren.
 En Shit, ja hoor, ze komen recht op ons af! Giel, Nikki en Brenda blijven wijselijk uit de buurt en ik word aangesproken! Er wordt natuurlijk meteen gevraagd waarom we nog niet zijn ingeklaard en ik hang één of ander verhaal op dat we pas laat zijn aangekomen die nacht en dat we net op het punt staan om te gaan inklaren. Jack is wijselijk naar beneden gegaan en luistert benedendeks mee. Elke x denk ik dat ik kan gaan, maar tot drie x toe bedenkt de politieagent zich en roept me terug. Ik krijg een enorme preek en uiteindelijk vraagt hij waar 'The Captain' is..
Ik geef aan dat hij nog ligt te slapen maar ik moet hem gaan halen. Ik loop naar beneden en Jack wrijft zijn haar nog een beetje door de war en loopt naar boven om dezelfde preek nogmaals te ontvangen. We moeten NU met de boot, mag niet met de dinghy, naar de baai waar we kunnen inklaren...
We knikken braaf en zeggen nu de motor te starten en te gaan.
Giel en Brenda zijn wijselijk uit de buurt gebleven maar bij het wegvaren van de politieboot, wisselen we snel van boot!! Kinderen, in hun blootje, net gezwommen, mee in de dinghy en Brenda snel haar eigen boot op. Brenda trekt snel iets roods aan (lijkt ze meer op mij) en ik trek mijn staart uit en verander ook mijn kleur jurkje!! Hopelijk zien ze het verschil straks niet ;-) Want de kans op een fikse boete is natuurlijk veel groter als ze zien dat we helemaal niet net wakker zijn, maar doodleuk bijelkaar op bezoek zijn zonder in te klaren. En dan ook nog gewoon aan het wakeboarden en wat al niet meer ah doen zijn..
Al met al, eenmaal terug op onze boot, besluit Giel om helemaal maar weg te varen. En richting de US Virgin Islands we go! Hopende dat de politieboot ons niet achterna komt, varen we snel weg! Via de Marifoon meldden we de Modesty dat we gaan en later horen we dat zij het nog knap moeilijk hebben gehad om onder een boete uit te komen! Ze krijgen een officiële waarschuwing...