Na 50 knts wind zwemmen we vandaag met dolfijnen!! Ik heb er een video van geplaatst.

Daan gaat na zijn schoolwerk het dek op en eet een sinaasappel. Terwijl hij over het strakblauwe water tuurt ziet hij een groep dolfijnen aankomen. 'Dolfijnen!!!' Roept hij en een paar seconden later staan we met zijn allen op het dek. Ze komen strak langs onze boot en we springen het water in. Net te laat want ze zwemmen weer een stukje verder. Wij springen met hond en al in de dingy en varen achter ze aan. De buren die net gedoken hebben en met hun duikinstructeurs nog wat zitten na te drinken gaan er ook op af. Wanneer we bij de dolfijnen in de buurt zijn blijven ze om ons heen zwemmen! We springen er met zijn allen in en wel 20 minuten lang zwemmen ze om ons heen!! Ongeloofelijk! Sjors is ook in het water en er is één dolfijn zo nieuwsgierig dat ze Sjors met haar neus aantikt. De duikinstructeur zet haar snel terug op de dingy! Dit heeft hij ook nog nooit meegemaakt! Zo dichtbij en ook zo lang met spelende dolfijnen om je heen. We hebben gelezen over Jojo de dolfijn die rond Providenciale woont, een eiland verderop. Jojo is één van de weinige dolfijnen in de wereld die er vrijwillig voor heeft gekozen om te interacten met mensen. Zou dit Jojo kunnen zijn? Één ding weten we nu wel zeker, we gaan nooit meer een dolfinarium bezoeken! Na het zien van de documentaire 'The Cove'! (Hebben we al een aantal maanden geleden gezien maar moet er nu ineens weer aan denken)

We liggen al weer een paar dagen op Grand Turk. Het is water is zo glad je kijkt zo naar de bodem van het helder blauwe water. Geen zuchtje wind. 
We liggen in de baai met nog één andere boot die net als wij in het zware weer terecht is gekomen. Bij hun is er een zeil gescheurd en ze hebben problemen met de motor. Ze liggen dus vast tot alles gerepareerd is. Bij ons was de Davits kapot. (achter op de boot, waar de dingy aan hangt wanneer we varen) helemaal los aan één kant! we hebben geluk dat we de dingy niet verloren zijn! Wij zochten dus een lasser. Dit is een klein eiland, zonder marina dus dat werd rondvragen. De enige lasser op het eiland had het gehoord en kwam maandagochtend  direct naar onze boot om te helpen! Hij rekende 75 euro! Ze hadden ons alles kunnen rekenen want zonder Davits kunnen wij niet verder! Ook onze buurboot wordt goed geholpen door locale klusjesmannen, echt super! 

Verder komt er niet één andere boot voorbij, ongeloofelijk. Wel bijna iedere dag een cruiseship. Zodra het cruiseship binnen is verandert het stille eiland in een levendig gebeuren met soms wel 4000 mensen op het strand! Als ze een paar uur later weer wegvaren is het stil, doodstil, geen mens meer te zien en alles dicht! Dan gaan wij het strand op en de kinderen spelen op de trampoline in het water en de hoge ijsberg waar ze opklimmen en weer vanaf duiken. We waren er gister ook even toen alle cruisegasten er ook nog waren. 5 dollar per kind moest ik betalen om gebruik te maken van de speeltoestellen in het water. 'Oh sorry' zei ik toen, 'dan neem ik de kinderen weer mee' ik vertelde dat ik geen geld had meegenomen en van de zeilboot was die voor anker lag. 'Let them play for free' zei ze vriendelijk. Ze dacht dat we gasten waren van het cruiseship. Die krijgen een zwemvest om en moeten betalen. Wij natuurlijk niet :-) 

De buren (uit Texas) zijn zo lief! Ze hebben al twee x voor ons gekookt en zijn gek op onze kinderen. Kinderen mogen met hun hengels vissen en ze mogen varen met hun kajaks! 

Verstuurd vanaf mijn iPhone