36 mijl naar Dominica. Ruzie om waar en bij wie de hond mag liggen!
14 maart 2013 - Roseau, Dominica
De 36 mijl naar Dominca verlopen zoals gehoopt en verwacht vlekkeloos. Nou ja, wat betreft weer, boot en wind dan. De kinderen weten niets anders te verzinnen dan klieren en ruzie maken! Ook lekker confronterend als we van de sailaway (die ook anker op zijn, richting Dominica) horen, dat hun kinderen blij zijn en hutten gemaakt hebben onderweg.... Nou die van ons maken alleen maar ruzie! Om waar en bij wie de hond mag liggen... Oh ja en omdat Nikki geen lekker plekje heeft en Luuk wordt boos omdat.....
De Modesty is richting 'de Saints', zij stoppen niet op Dominica, zij willen iets sneller door varen. Voor hen gaat de tijd dringen. Voor hun terugreis naar Nederland willen zij ook nog naar de Bahama's en de Vs. We missen hen nu al!
Vrijdag 15 maart
Dominica Rousseau.
We varen naar de baai in Roseau, samen met de Sailaway. Wij willen het liefst ankeren. Deze baai is alleen erg diep en op de wat ondiepere stukken liggen moorings. Nergens plek waar we ons anker kunnen uitgooien. We pakken een ankerboei op en nadat we deze goed getest hebben, liggen we prima.
We hebben deze trip al twee boten voorbij zien komen, zonder bemanning, met de boei nog aan hun touw! Los! Beiden net op tijd gered van de rotsen! Niet altijd zo betrouwbaar dus, die ankerboeien!
Nog voor aankomst worden we benaderd door de verschillende boatboys die hun diensten aanbieden. We gaan deze x een stukje van het zuiden ontdekken en we boeken een tour bij Seacat.
Moorings??? Wat zijn moorings? Jullie zitten duidelijk te lang op zee :-). Maar heerlijk om te lezen dat jullie het nog steeds zo naar jullie zin hebben. Ik ben benieuwd welke spannende dingen jullie nu weer mee gaan maken op het eiland.
En wees gerust, wij hebben ook ruziende kinderen en dat is gezond en het gaat ook over de meest stompzinnige dingen zoals, hij zit op mijn plek etc etc.
Ik geniet nog steeds met jullie mee.
Kus, Ankie
Onze engeltjes luisteren altijd én zouden ook alleen maar lieflijk hutten bouwen, elkaar vlooien, vol verwachting naar ouders kijken én wederom vooral luisteren.
Ze zouden ons helpen met alle dagelijkse zaken, zoals eten verzorgen en elkaar opvoeden.
Whahahahaha!
Dat gebeurt gelukkig alleen op tv bij Oprah Windfree.
Maar ja. Aan zo'n naam heb je ook nix, midden op zee....