Haaien overal!

22 mei 2002 - Rum Cay, Bahama's

We hebben weer land onder onze voeten en zijn weer in de bewoonde wereld, nou ja, er wonen nog steeds maar 60 mensen hier op Rum Cay, maar vergeleken met de stilte van de onbewoonde eilanden en de oceaan de afgelopen dagen, voelt dit wel weer even fijn. Nog steeds geen bereik met mijn telefoon maar wel (erg traag) internet! We hebben lange dagen gezeild en met de hand sturen was best zwaar.  
We hadden al gehoord over de marina op Rum Cay en we hopen dat we met onze diepgang naar binnen kunnen. Wij steken ongeveer 7 feet en we lezen dat het op sommige plekken zelfs maar 6 feet diep is. Er is wat onrustig weer op komst dus wij willen wel erg graag in de haven liggen. Een paar mijl voor aankomst roepen we de marina op met de vraag of we naar binnen kunnen. Met hoog water zou het moeten lukken en zij kunnen ons naar binnen praten. Vlak voor aankomst roepen we ze weer op en dat is wat ze doen. Er liggen wel een paar boeien maar ook rotsen en ondieptes overal. , ' een beetje meer naar links, dan weer naar rechts' Giel staat voorop de punt en geeft mij aanwijzingen waarheen te sturen. Best lastig want het waait hard en als ik op de kaart kijk vaar ik recht op rotsen af maar ik moet (deze x :-))toch echt naar Giel luisteren die het van dichtbij ziet en aanwijzingen krijgt van twee mannen aan de kant. Er is een steiger voor de ingang van de marina, waar we de boot aan kunnen leggen. De doorgang naar de andere steigers is maar 6 feet dus daar kunnen we niet doorheen. Ik leg de boot aan de kant en Giel heeft deze x niet eens geprobeerd het roer uit mijn handen te trekken :-) 
We worden welkom geheten door twee mannen en de eigenaresse komt even later en vertelt ons dat er dit seizoen niet betaald hoeft te worden! De marina is door de laatste twee hurricanes zo beschadigd en er zouden wat politieke discussies zijn omtrent de marina. Daarom is er besloten geen liggeld meer te vragen. 
We zijn weer op een bijzondere en o zo mooie plek beland!! Wat een rust ademt het hier uit en we worden direct uitgenodigd voor de (pot luck) geen idee of je het zo schrijft maar zo spreek je het uit. Iedereen neemt iets te eten mee en iedereen eet van en met elkaar... Alleen wij hebben niets meer te eten, behalve ons zelf gebakken broodje en een schimmelkaasje. Dat was natuurlijk geen probleem en even later maken we kennis met de paar mensen die er in deze haven liggen en wat locale vissers. 

Onze boot ligt aan stuurboordkant vast aan de steiger. Om de boot niet te veel tegen de kant te laten klotsen wil Giel direct bij aankomst ook een lijn naar de overkant, zodat we een beetje meer in het midden liggen, tussen twee steigers in. Terwijl ik de boot een beetje aan kant maak (altijd een zooitje na een dag varen) lopen de kinderen naar de overkant en proberen, de lijn die Giel naar de overkant probeert te lasso-en, te vangen. Tevergeefs. Na een poging of tien, zegt Nikki, 'ik spring er wel in pap, dan zwem ik de lijn wel naar de overkant.' Omdat ze dan nooit meer terug op de hoge steiger komt, zegt Giel dat hij dat wel doet. Dus zo gezegd, zo gedaan. Op zijn gemak zwemt hij de lijn naar de overkant en een minuut of tien is hij in het water ah rommelen. Wanneer we goed liggen gaan Giel en de kinderen alvast even de boel verkennen. 'Ik ruim nog even verder en ik kom jullie zo achterna' zeg ik.' Tien minuten later loop ik de steiger af en zie Giel en de kinderen staan praten met Ben een locale visser. Hij is zijn gevangen vis van die dag aan het schoonmaken. Als ik aan kom lopen roepen de kinderen, 'mama haaien!!!' Ik kijk naast me in het water en zie ze!! Een vriendelijke  Nurse shark? Ja ook, maar naast deze vriendelijke haai, zwemt ook de zeer agressieve bullshark en de wat minder agressieve  lemonshark, alhoewel deze nog steeds een hapje uit je zou nemen wanneer je langs zou zwemmen! Nou gelukkig zwommen deze haaien net wel  langs Giel maar hadden ze net wat meer trek in de vissenkoppen van visser Ben!! Dat er haaien zwemmen hier in deze ondiepe baai, daar hadden we even niet op gerekend!!! 
Visser Ben zegt de kinderen morgen terug te komen om de nurse sharks te voeren en te aaien! En dat doen we....


Verstuurd vanaf mijn iPhone

2 Reacties

  1. Eveline:
    27 mei 2013
    Jeetje, haaien! Dat wordt weinig zwemmen! Maar ik geniet nog steeds volop van jullie spannende belevenissen! En wat leren die kids van jullie veel! Dat leer je toch op geen enkele school! Echt geweldig! Ik ben natuurlijk benieuwd naar de foto's en de volgende verhalen.
  2. Merky:
    3 juni 2013
    Giels' middle name is niet voor niets "lucky" ;)